نعمت حقیقی فیلمبردار برخی از برجسته ترین فیلم های دوران پیش از انقلاب از جمله «داش آکل»، «بلوچ»، «شب قوزی» و «گوزن ها»روز پنجشنبه نهم اردیبهشت ماه (٢٩ آوریل) به علت بر اثر ایست قلبی در سن ٧٠ سالگی دربیمارستانی در تهران درگذشت.
نعمت حقیقی یکی از قدیمی ترین مدیران فیلمبرداری سینمای ایران است که همکاری های متعددی را در آثار شاخص سینمای ایران با کارگردان هایی چون مسعود کیمیایی، بهروز افخمی و ناصر تقوایی داشته است اما به دلیل بیماری چندین سال بود که از سینما کناره گیری کرده بود.
حقیقی تصویرگری بود که به همراه فیلمبرداران دیگری چون علیرضا زرین دست، مهرداد فخیمی و فیروز ملک زاده در کنار کارگردانانی چون مسعود کیمیایی، سهراب شهید ثالث، امیر نادری، عباس کیارستمی و کامران شیردل تحت تاثیر «سینمای موج نوی» فرانسه، آغاز گردوران تازه ای از سینمای ایران پیش از انقلاب بودند.
نعمت حقیقی کار خود را در اواخر دهه ٣٠ خورشیدی به عنوان دستیار فیلمبردار با فیلم «جنوب شهر» ساخته فرخ غفاری آغاز کرد و سپس به استودیوی فیلم گلستان پیوست وبه عنوان فیلم برداری آگاه و تصویرگری که در طراحی صحنه های فیلم حضوری تاثیرگذار دارد با ابراهیم گلستان به همکاری پرداخت.
نعمت حقیقی سال های نوجوانی خود را با گریز و پرهیز از درس و مدرسه سپری کرد. او هرچند در کلاس درس احساس بیگانگی و خفقان می کرد از تاریکی سالن سینما لذت می برد. پیش از این که تصمیمی جدی برای آینده خود بگیرد به کمک برادرش با یک دوربین عکاسی ارزان قیمت برای دلخوشی عکس می گرفت. او در سال چهارم متوسطه تحصیل را برای همیشه رها کرد و هنگامی که فرخ غفاری «جنوب شهر» را می ساخت به عنوان کمک فیلمبردار با حقوق ماهیانه ٢۵٠ تومان به استخدام او درآمد.
حقیقی در جلسات نمایش کانون فیلم که به همت غفاری برگزار می شد فرصتی یافت تا با برخی از فیلم های مهم تاریخ سینمای جهان آشنا شود.
در چنین شرایطی بود که او با کمک و موافقت غفاری یک تاریک خانه کوچک در استودیوی «ایران نما» دایر کرد و به طور حرفه ای به کار عکاسی مشغول شد.
درهمین دوران، نعمت حقیقی با دوربین فیلم برداری نماهای کوتاهی می گرفت و عکس های گرفته شده را در تانک عکاسی ظاهر و با آگراندیسمان چاپ می کرد. او بسیاری از شگردهای سینمایی و تروکاژهایی که در آن زمان در ایران متداول نبود یا حقیقی آن ها را ندیده بود را در همین تاریخ خانه آموخت.
غفاری پس از ساختن فیلم ناموفق عروس کدومه در اواخر دهه ٣٠ که در آن از حقیقی هم به عنوان دستیار فیلمبردار و هم عکاس فیلم استفاده کرده بود، پس از بستن قراردادی با شرکت نفت برای تهیه چند فیلم مستند حقیقی را به عنوان فیلمبردار انتخاب کرد. حاصل کار چنان بود که مهندس محسن بدیع در لابراتوارش و غفاری او را به ادامه کار تشویق کردند. در نیمه اول دهه ١٣۴٠ ساخت تعدادی فیلم تبلیغاتی از نوشتن طرح تا فیلمبرداری تدوین و صداگذاری به حقیقی محول شد و سپس او همراه گروه ابوالقاسم رضایی و
جلال مقدم به عربستان رفت تا فیلم خانه خدا را با همکاری احمد شیرازی، محمود ایثاری و عباس دستمالچی فیلمبرداری کند. با تأسیس تلویزیون ملی ایران به توصیه غفاری فعالیت حقیقی در تلویزیون متمرکز شد. کار در تلویزیون، حقیقی را از فضای ناسالم سینما و جو نامطلوبی که آن را احاطه کرده بود دور کرد. حقیقی براین عقیده بود که اگر در آن زمان وارد سینمای ایران شده بود به طور قطع به جرگه همان فیلمبردارانی می پیوست که سینمای ایران آن ها را هرز برده بود. با چنین عقیده ای است که وقتی مسعود کیمیایی به او پیشنهاد می دهد فیلمبرداری نخستین فیلمش «بیگانه بیا»
را به عهده بگیرد تمایلی نشان نمی دهد. «داش آکل» نخستین همکاری گروهی کیمیایی، حقیقی، اسفندیار منفردزاده و بهروز وثوقی است. از این به بعد حقیقی احساس می کرد که اندازه صفحه تلویزیون او را راضی نمی کند و مصمم شد تا نتیجه کارش را برروی پرده بزرگ سینما ببیند. حقیقی در سال ١٣۵٢ «تنگسیر» را برای امیر نادری و سازمان سینمایی پیام فیلمبرداری کرد. اگر نادری و حقیقی استفاده زیادی از رنگ در فیلم رنگی تنگسیر نکردند ناصر تقوایی و حقیقی در فیلم سیاه و سفید «نفرین» به مطلوب ترین شکل از رنگ استفاده کردند. «شازده احتجاب» (بهمن فرمان آرا ١٣۵٣) پس از
نفرین و داش آکل تجربه ای موفق در فیلمبرداری سیاه و سفید است. حقیقی و فرمان آرا به اقتضای داستانی که روزهای پایانی یک شازده بیمار قاجار را بیان می کند از گرفتن تصاویر دلپذیر و چشم نواز اجتناب کردند. حقیقی بعد از شازده احتجاب در دوره ای یک دو ساله فیلم هایی را فیلمبرداری کرد که خودش هم در کارنامه سینمایی اش آنها را جدی نمی گیرد، کارهایی چون «ممل آمریکایی» ساخته شاپور قریب، «سازش» به کارگردانی محمد متوسلانی، «همسفر» (مسعود اسداللهی ١٣۵۴) و خانه خراب (نصرت الله کریمی ١٣۵۴). حقیقی معتقد بود که در ساختن یک فیلم کارگردان و فیلمبردار
باید با یکدیگر تفاهم داشته باشند و روحیه یکدیگر را درک کنند. فقط در چنین حالتی است که از نتیجه همکاری رضایت خواهند داشت، در غیر این صورت فیلمبردار به وسیله ای مکانیکی بدل خواهد شد که وظیفه اش فقط گرفتن یک مجموعه عکس است.
نعمت حقیقی که در سال های اخیر به علت عارضه قلبی از عالم سینما کناره گرفته بود درسال ١٣۴٧ با لیلی گلستان (دختر ابراهیم گلستان و مدیر نگارخانه گلستان) ازدواج کرد. حاصل این ازدواج که فقط ۶ سال به طول انجامید سه فرزند هستند.
بدون شرح!!
مهراوه شریفی نیا - مریلا زارعی
جهانگیر الماسی - فردوس کاویانی
بهمن فرمان آرا
هوشنگ گلمکانی سردبیر ماهنامه سینمایی فیلم در مراسم تشییع نعمت حقیقی
مانی,صنم ومحمود حقیقی در مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی
پوری بنایی و هدیه تهرانی در مراسم تشییع نعمت حقیقی
تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون از مقابل ساختمان شماره 2 خانه سینما
ستاره اسکندری و مهراوه شریفی نیا در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
رعنا جوادی و لیلی گلستان در مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی-
جهانگیر الماسی در مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی
عباس یاری،گلمکانی و مانی حقیقی در مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی
سیروس الوند درحاشیه مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی
هدیه تهرانی در حاشیه مراسم تشیع پیکر نعمت حقیقی
مسعود کیمیایی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
مسعود فراستی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
هدیه تهرانی و مریلا زارعی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
ستاره اسکندری در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
مانی حقیقی، پسر مرحوم نعمت حقیقی
عباس یاری وهوشنگ گلمکانی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
سعید پیردوست و جواد طوسی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
هدیه تهرانی در مراسم تشییع پیکر نعمت حقیقی، فیلمبردار سینما و تلویزیون
