www.iiiWe.com » خندیدن یک نیایش است

 صفحه شخصی رضا مهیاری   
 
نام و نام خانوادگی: رضا مهیاری
استان: تهران - شهرستان: تهران
رشته: کارشناسی عمران - پایه نظام مهندسی: ارشد
شغل:  مهندس ناظر
شماره نظام مهندسی:  103016044
تاریخ عضویت:  1389/03/13
 روزنوشت ها    
 

 خندیدن یک نیایش است بخش عمومی

13

جای تأسف است! ما برای شاد بودن بهانه ای می خواهیم، ولی برای غمگین بودن نیاز به هیچ بهانه ای نداریم.



خندیدن یک نیایش است...

اگر بتوانی بخندی، آموخته ای که چگونه نیایش کنی!

هنگامی که هر سلول بدن تو بخندد، هر بافت وجودت از شادی بلرزد،

به آرامشی عظیم دست می یابی!

بگذار خنده ات، خنده ای از ته دل باشد. چنین خنده ای پدیده ای نادر است!

کسی می تواند بخندد، که طنز آمیزی و تمامی بازی زندگی را می بیند.

کوتاه ترین راه برای گفتن دوستت دارم لبخند است!

شادی اگر تقسیم شود، دو برابر می شود! غم اگر تقسیم شود، نصف می شود!

همیشه با دیگران بخندیم و هرگز به دیگران نخندیم!

یادت باشد: "انسان های خندان و شاد به خداوند شبیه ترند!"

کمی موسیقی گوش کن، برقص، بخند (حتی به زور)، آنگاه بنشین و نظاره کن آثار شگرف همین حرکات به اصطلاح اجباری را!

فراموش نکن! همین لحظه را، اگر گریه کنی یا بخندی! بالاخره می گذرد، امتحان کن!

بهشت یعنی شادی، خنده، سرور و شعف!



جای تأسف است! ما برای شاد بودن بهانه ای می خواهیم، ولی برای غمگین بودن نیاز به هیچ بهانه ای نداریم.

با شادی خدا را و ضیافت زندگی را تجلیل می کنیم...

سرور و شادی، خدای درون فرد است که از اعماق او برخاسته و متجلی می شود!

شادی، یکی از راه های تقرب به درگاه خداوند است.

ضرر نمی کنی! از هم اکنون لبخند زدن را تجربه کن.

مطمئن باش همیشه یکی هست که عاشق لبخند تو باشد!!

کار ما خوب کردن انسانها نیست کار ما خوب دیدن انسانهاست!

الهی! از تو سپاسگزاریم که به ما آموختی تا به دیگران چیزی گرانبهاتر از مال و ثروت ببخشیم و آن سخاوت در کلام محبت آمیز است. پس ما را آنقدر توانگر کن تا بتوانیم در هنگام رسیدن به دیگران در بخشیدن کلام محبت آمیز سخاوتمند باشیم

بزرگترین هدیه لبخند است، چرا که می توان آنرا به همه کس تقدیم کرد

پنجشنبه 30 دی 1389 ساعت 08:41  
 نظرات    
 
محمد مهدی مدرس نیا 22:22 پنجشنبه 30 دی 1389
6
 محمد مهدی مدرس نیا
بسیار زیبا بود مهندس
امید که از این نصایح استفاده کنیم
محسن مطلع 13:10 شنبه 2 بهمن 1389
10
 محسن مطلع
هرگز از درد آنگونه نرسته ام که به اندوه عشق نشینم
حسرتی بزرگ در سینه مانده است ....

باتشکر از آقای مهندس مهیاری
قادر قمری 17:23 شنبه 2 بهمن 1389
9
 قادر قمری
ممنون عالی بود
به امید روزی که برای خندیدن بدنبال بهانه نگردیم و همیشه خندان باشیم
سروش احمدی 23:17 یکشنبه 3 بهمن 1389
8
 سروش احمدی
از صمیم قلب با مطالب قشنگی که بیان شده، موافقم چون خودم اونها رو لمس کردم.
بینهایت ممنون مهندس از این ایمیل ناب شما.
لبخند کم ارزش من هم تقدیم شما.
رضا مهیاری 16:46 دوشنبه 4 بهمن 1389
5
 رضا مهیاری
خداروشکر میکنم که اقای احمدی کدورت رو کنار گذاشتند
رضا طهماسبی 09:42 سه شنبه 5 بهمن 1389
2
 رضا طهماسبی
عالی بود تشکراز شما
سروش احمدی 22:49 سه شنبه 5 بهمن 1389
9
 سروش احمدی
خجالتم نده رضاجان، کدوم کدورت. ما اعضاء یک خانواده خاص هستیم. هر کدوم سعی میکنیم به خانوادمون خدمتی بکنیم و هدفمون تعالی و ترقی خانواده است. هر کس به اندازه وسعش. خوب، طبیعی بین اعضای خانوده مشاجره هم پیش میاد.
ارادت خالصانه منو بپذیرید. شادی روز افزون شما و بقیه بچه ها رو آرزو میکنم.
سرور بی تقصیر 10:30 پنجشنبه 7 بهمن 1389
10
 سرور بی تقصیر
مهندس تفکر شما در ایمیلهای پر معنایتان مشخص است وحکایت از اندیشه والایتان دارد .بسیار زیبا بود.ممنون
رضا مهیاری 18:31 پنجشنبه 7 بهمن 1389
8
 رضا مهیاری
سرکار خانم بی تقصیر
ممنون از اظهار لطف شما
ولی مبالغه آمیز بود
به هرحال سپاسگزارم
عباس حبیبی 17:05 آدینه 8 بهمن 1389
4
 عباس حبیبی
موافقم با این مطالب ...........خیلی قشنگ بود. ممنون
هدی نصرالهی 14:37 یکشنبه 10 بهمن 1389
8
 هدی نصرالهی
بسیار موافقم .... ولی در جامعه ما برعکس هرکس که زیاد شاد باشه یا زیاد بخنده همه فکر میکنن یه تخته اش کمه !!!!!!!
بهروز فنائی 18:20 دوشنبه 11 بهمن 1389
2
 بهروز فنائی
از متن زیبای شما سپاسگزارم