■ سخنانی از بزرگان بخش عمومی

کوهستان‌ها و دره‌های بی‌انتها در درون آدم‌ها می‌بینم. (ارد بزرگ)
اشخاصی که بدبختانه به لذات شدید و حاد خو گرفته‌اند دیگر از لذات معتدل حظ نمی‌برند و همواره با اضطراب دنبال شادی و نشاط میگردند. (فنلون)
گویند بهشت است همان راحت جاوید جایی که به داغی نتپد دل، چه مقام است. (بیدل)
آن که پوزش نمی‌داند چیست! مناسب دوستی نیست. (ارد بزرگ)
راز خوشبختی در این است که کاری را که مجبور به انجام آن هستید دوست بدارید. (هاکسلی)
مادر جلوه حق است رضایت خداست. باید خدا را راضی نگاه داشت. (اناتول فرانس)
همین قدر که برای بدست آوردن آرزوئی اراده کنیم، یک گام بلند در راه نیل بدان برداشته ایم. (سی فوست)
خودستایی مایل است که بوسیله شما اعتماد به خود را بیاموزد. وی از نگاه‌های شما تغذیه می‌کند و در دست‌های شما تعریف و تمجید نسبت به خود را می‌بلعد. (نیچه)
بزرگداشت، دروازه‌ای از بهشت است. (ارد بزرگ)
کسانی خوشبخت هستند که فکر و اندیشه شان بسوی چیزی غیر از خوشبختی خودشان است. (استوارت میل)
آرزو دارم روزی این حقیقت به واقعیت مبدل شود که همه انسان‌ها برابرند. (مارتین لوتر‌کینگ)
اگر بزرگی و عظمت را آرزو می‌کنی آن را فراموش کن و دنبال حقیقت برو، آنگاه به هر دو خواهی رسید، هم حقیقت و هم عظمت. (سنگا)
بهترین وسیله برای کاهش دشمنان ازدیاد دوستان است. (انوره دوبالزاک)
نامداری بی‌نیک نامی، به پشیزی نمی‌ارزد. (ارد بزرگ)
بهترین مصلح کسی است که اصلاح را از خود شروع کند. (جرج برنارد شاو)
تقریبآ همه مردم بخشی از عمرشان را، در تلاش برای نشان دادن ویژگی‌هایی که ندارند، تلف می‌کنند. (سامول جانسون)
چه غصه‌هایی بخاطر اتفاقات بدی که هرگز در زندگی‌ام پیش نیامد خوردم. (میکل آنژ)
زبان عضویست که وزنش اندک و کم ولى عبادت و گناهش بسیار بزرگ است. زبان با یک تهمت نابجا، یا یک دروغ، قدرت دارد آبروى پنجاه ساله انسان بى‌گناهى را بریزد، یا مال و جان بى‌تقصیرى را بر باد دهد و زبان مى‌تواند با گفتار الهى بین دو نفر را اصلاح نموده، آبروى مسلمانى را حفظ کند، و مال و عرض مؤمنى را از خطر برهاند. آرى این است طاعت بزرگ او. (غزالی طوسی)
ستایشگر همیشه بر ستایش شونده در حال پیشی گرفتن است. او یاد می‌کند و دلدار برآورده می‌سازد. (ارد بزرگ)
انسان عاقل همیشه ازبدگویی‌هایی که از او می‌شوند استفاده می‌کند. (ژرژ ساند)
بزرگترین عیب آن است که از عیب خویش اگاه نباشیم. (توماس کارلایل)
خود را، تا هنگاهی همراه داری که دلداده نشده‌ای، دلبسته با خویشتن خویش بیگانه است. (ارد بزرگ)
آموزش اندیشه کردن در مدارس؛ اندک نشانی از آن نمی‌توان یافت؛ حتی در دانشگاه‌ها ؛حتی در میان شناخته‌ترین فیلسوفان؛ آری می‌بینم که منطق به عنوان یک نظریه؛ کار و تکنیک؛ دارد به سستی می‌گراید. ( نیچه)
انسان دانا به جای آن که در انتظار رسیدن یک فرصت خوب در زندگی باشد خود آن را به وجود می‌آورد. (فرانسیس بیکن)
همسران باید یکدیگر را ستایش کنند و فرزندان هم پدر، مادر و آموزگاران و ... ستایشگری برای همه هست. (ارد بزرگ)
به شخصی که به هیچکس اعتماد ندارد اطمینان نداشته باشید. (شکسپیر)
بدترین چیز این است که شخص خودش را تعریف کند. (افلاتون)
سرود طبیعت ضربانی ملایم و کشیده دارد. (ارد بزرگ)
امید در زندگی بشر آنقدر اهمیت دارد که بال برای پرنده! (آرتور شوپنهار)
نخستین دروازه بی‌باکی، تهی شدن از دلبستگی‌هاست. (ارد بزرگ)
کسی که می‌ماند و نمی‌پرد به یک راز بزرگ آگاه گشته و آن فلسفه پرواز است. (ارد بزرگ)
با شوهر خود نیز مثل‌ یک‌ کتاب‌ رفتار کنید. فصل‌های‌ خسته‌کننده‌ آن‌ را اصلا نخوانید. (سونی‌ اسمارت)
نشاط و خوشدلی، اعتماد به نفس شما را تقویت و زندگی را دلپذیرتر می‌سازد و باعث می‌شود که اطرافیان شما شادی بیشتری را احساس کنند. خوشدلی به معنی خوشخیالی و فرار از مشکلات نیست بلکه نشانه هوش و ذکاوت شماست. (آنتونی رابینز)
اگر می‌خواهی قدر پول را بدانی قرض کن. (نیکلا شامفر)
هر کس با استعدادهایی خلق شده که باید آنها را به کار بندد. به کار بستن آنها، بزرگترین سعادت در زندگی هر فرد است. (گوته)
بزرگترین سعادت فرار از فلاکت است. (الیوت)
استخوان‌بندی فریاد، پاسخی است به هزاران ستم بی‌صدا. (ارد بزرگ)
اگر می‌خواهی خوشبخت باشی جز آن که برایت مهیاست آرزو نکن. (لارو شفوکو)
امید دارویی است که شفا نمی‌دهد ولی درد را قابل تحمل می‌کند. (مارسل آشار)
اندیشمند همواره بدنبال پیدا کردن راهی مناسب برای بهبود زندگی آدمیان است. (ارد بزرگ)
انتقام دلیل سبکی عقل و پستی روح است. (سقراط)
من اندیشه خود را در معرض این فکر مسخره رندانه قرار نمی‌دهم که هر چه بر سر آدمی می‌آید، خیر و صلاح اوست، بلکه بر آنم که هر کسی از پیشامد به بهترین وجه استفاده کند، مانند انسان خوب و فرزانه‌ای عمل کرده است. (کمبرلن)
آموزگار بال‌های بزرگی است که دانش آموز را به فرای آنچه می‌داند می‌برد، آن فرا اگر روشنی باشد دودمان‌های آینده را شکوهی شگفت انگیز فرا خواهد گرفت. (ارد بزرگ)
بی خردی است، که بگویم کسی بدی را بی‌بهانه (دلیل) انجام می‌دهد. (فردوسی خردمند)
اگر به جای اسلحه با معلم به جنگ دنیا می‌رفتیم، همه دشمنان نابود می‌شدند. (بیسمارک)
تاریخ تکرار بى‌پایان خطاهاى زندگى است. (لورنس دورل)
سربر گریبان فرو بر، از دل خویش بپرس آنچه را که مى‌داند. (شکسپیر)
خرد در بستری طوفان زده رشد نمی‌کند. (ارد بزرگ)
بهتر است روی پای خود بمیری تا روی زانو‌هایت زندگی کنی. (رودی)
قطعاً خاک و کود لازم است تا گل سرخ بروید. اما گل سرخ نه خاک است و نه کود. (پونگ)
هیچ کس به خرد غایى نرسد، مگر آن را در خود جست وجو کند. (اینشتین)
تاریخ حقیقتى است که سرانجام به افسانه و افسانه دروغى است که سرانجام به تاریخ مى‌پیوندد. (جین کاکتیو)
ستایش، هنگام نو رُستن را. (ارد بزرگ)
ابله همیشه دنبال ابله بزرگتر می‌گردد که او را تحسین کند. (بوالو)
از شاعر نخواهید خودش را شرح دهد، نمى تواند. (افلاطون)
آن که می‌تواند، انجام می‌دهد،آن که نمی‌تواند انتقاد می‌کند. (دیل کارنگی)
فکر خوب معمار و آفریننده است. (پاسکال)
بن و ریشه هستی مانند گردونه‌ای دوار است که همه چیز را گرد رسم کرده است برسان: گردش روزها، چرخش اختران و ستارگان، چرخش آب بر روی زمین، زایش و مرگ، نیکی و بدی، گردش خون در بدن، حرکت اتم و � (ارد بزرگ)
وقتی کسی را دوست دارید، حتی فکر کردن به او باعث شادی و آرامشتان می‌شود.
وقتی کسی را دوست دارید، در کنار او که هستید، احساس امنیت می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، حتی با شنیدن صدایش، ضربان قلب خود را در سینه حس می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، زمانی که در کنارش راه می‌روید احساس غرور می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، تحمل دوری‌اش برایتان سخت و دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید، شادی‌اش برایتان زیباترین منظره دنیا و ناراحتی‌اش برایتان سنگین‌ترین غم دنیا ست.
وقتی کسی را دوست دارید، حتی تصور بدون او زیستن برایتان دشوار است.
وقتی کسی را دوست دارید، شیرین‌ترین لحظات عمرتان لحظاتی است که با او گذرانده‎اید.
وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید برای خوشحالی‌اش دست به هرکاری بزنید.
وقتی کسی را دوست دارید، هر چیزی را که متعلق به اوست، دوست دارید.
وقتی کسی را دوست دارید، در مواقعی که به بن‌بست می‌رسید، با صحبت کردن با او به آرامش می‌رسید.
وقتی کسی را دوست دارید، برای دیدن مجددش لحظه شماری می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید از خواسته‌های خود برای شادی او بگذرید.
وقتی کسی را دوست دارید، به علایق او بیشتر از علایق خود اهمیت می‌دهید.
وقتی کسی را دوست دارید، حاضرید به هرجایی بروید فقط او در کنارتان باشد.
وقتی کسی را دوست دارید، ناخود آگاه برایش احترام خاصی قائل هستید.
وقتی کسی را دوست دارید، تحمل سختی‌ها برایتان آسان و دلخوشی های زندگیتان فراوان می‌شوند.
وقتی کسی را دوست دارید، او برای شما زیباترین و بهترین خواهد بود اگرچه در واقع چنین نباشد.
وقتی کسی را دوست دارید، به همه چیز امیدوارانه می‌نگرید و رسیدن به آرزوهایتان را آسان می‌شمارید.
وقتی کسی را دوست دارید، با موفقیت و محبوبیت او شاد و احساس سربلندی می‌کنید.
وقتی کسی را دوست دارید، واژه تنهایی برایتان بی‌معناست.
وقتی کسی را دوست دارید، آرزوهایتان آرزوهای اوست.
وقتی کسی را دوست دارید، در دل زمستان هم احساس بهاری بودن دارید.

به راستی دوست داشتن چه زیباست، این طور نیست؟