■ مادر بخش عمومی

گویند مرا چو زادمادر
پستان به دهان گرفتن آموخت

شب ها برگاهواری من
بیدار نشست و خفتن آموخت

دستم بگرفت و پابه پابرد
تا شیوه ی راه رفتن آموخت

یک حرف و دو حرف بر زبانم
الفاظ نهاد و گفتن آموخت

لبخندنهادبرلب من
بر غنچه ی گل شکفتن آموخت

پس هستی من ز هستی اوست
تا هستم وهست دارمش دوست